پژوهش صورت گرفته توسط پژوهشگران آمریکایی نشان می‌دهد، شانس افراد متأهل برای عبور از دوره می‌انسالی و رسیدن به سن ۶۰ سالگی سه برابر افراد مجرد است.تحقیقات گسترده‌ای در خصوص تأثیرات منفی تنهایی بر سلامتی افراد و نقش مثبت ازدواج صورت گرفته است که نشان می‌دهد، افراد متأهل دارای زندگی شاد از تغذیه سالم تری برخوردار بوده و بیشتر مراقب سلامت شریک زندگی خود هستند اما افراد مجرد دارای عادات ناسالمی از جمله سیگار کشیدن، اعتیاد به الکل یا مصرف فست فود و غذاهای چرب هستند که سلامت آن‌ها را تهدید می‌کند.

محققان مرکز پزشکی دانشگاه دوک، اطلاعات پزشکی چهار هزار و ۸۰۲ نفر از بیماران این مرکز را مورد مطالعه قرار داده و دریافته‌اند، نداشتن همسر در می‌انسالی خطر مرگ زودهنگام را تا ۲. ۸۴ برابر افزایش می‌دهد.

دکتر «اینه زیگلر» سرپرست پژوهش تأکید می‌کند: مجرد ماندن پس از ۴۰ سالگی یا عدم ازدواج پس از جدایی یا از دست دادن همسر، خطر مرگ زودرس و نرسیدن به ۶۰ سالگی را افزایش می‌دهد و نتایج تحقیقات اخیر در خصوص اثرات تنهایی بر سلامت افراد نیز، از نتایج پژوهش ما حمایت می‌کند.

پژوهشهای گسترده‌ای که در هفت کشور اروپایی انجام شده حاکی از سلامت جسمی و روحی بیشتر افراد متأهل در سنین می‌انسالی در مقایسه با افراد مجرد است؛ همچنین متأهل بودن رابطه تنگاتنگی با یک دوره می‌انسالی سالم، بویژه برای مردان دارد که این مسأله ناشی از توجه زوجین به سلامت یکدیگر است.

پژوهش دیگری نیز که توسط محققان سوئدی انجام شده نشان می‌دهد، ازدواج مانند یک سپر محافظتی در برابر آلزایمر عمل می‌کند و از دست دادن همسر یا جدایی در دوره می‌انسالی، خطر ابتلا به آلزایمر در دوران پیری را افزایش می‌دهد.

نتایج این پژوهش در مجله Annals of Behavioral Medicine‌ منتشر شده است.